吶吶

吶吶
1.形容說話遲鈍。
《禮記‧檀弓下》: “其言吶吶然, 如不出(諸)其口。”
《魏書‧高允傳》: “ 高子 內文明而外柔弱, 其言吶吶不能出口。”
2.猶唯唯。
蒲松齡 《聊齋志异‧劉姓》: “ 芒然改容, 吶吶斂手而退。”
3.形容說話聲音低沉或含混不清。
《金瓶梅詞話》第九一回: “﹝ 玉簪兒 ﹞口內喃喃吶吶, 說道: ‘也沒見這浪淫婦刁鑽古怪, 禁害老娘。 ’” 黃軒祖 《游梁瑣記‧內黃大盜》: “ 吶吶唸遁咒, 亦咒解之。”
丁玲 《韋護》第二章五: “ 珊珊 只是不安的巡回望着他們兩人, 時時噓着氣, 既到 韋護 徵求她的意見時, 她竟無所措手足的吶吶着。”

Ханьюй Да Цыдянь. 1975—1993.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»